Dingen doen

Al 20 jaar Wereldhavendagen-fan

17 augustus 2023
Dit artikel is verschenen in de Havenkrant
Hoe kunnen wij je helpen?

Leestijd: 4 minuten

Zodra je tickets kunt boeken voor Wereldhavendagen-excursies medio augustus, zijn Kras Bocklandt en Pieta Verhoeven er als de kippen bij. Het stel boekt al zeker twintig jaar drie excursies per editie. ‘Je moet snel zijn, anders zijn de interessantste excursies al weg.’

Kras Bocklandt (links) en Pieta Verhoeven

De haven prikkelt het voorstellingsvermogen van vrije, creatieve geesten. Pieta schildert en Kras fotografeert. Ze ontmoeten elkaar in de jaren tachtig in Zeeuws-Vlaanderen als ze beiden voor hetzelfde centrum trainingen geven. Ze worden een stel, reizen drie jaar over de wereld en kiezen daarna Rotterdam uit als woonplaats. ‘Het is de enige Nederlandse stad waar je kunt wonen als je over de wereld hebt rondgelopen. Rotterdam is net zo multicultureel als Bangkok’, vertelt Kras.

Aan de Maas pakken ze hun oude passie weer op. Om de haven beter te leren kennen, nemen ze deel aan de excursies van de Wereldhavendagen. Die rondleidingen brengen de deelnemers naar terminals in de haven die anders hermetisch gesloten blijven voor de buitenwereld. Kras en Pieta zijn mensen van de wereld. Ze weten ook wel dat op excursies niet de bedrijfsgeheimen worden prijsgegeven. Maar toch maken de excursies het stel lyrisch over de haven.

Surrealistisch

‘Wij weten ook wel dat de haven geen bloemetjeswei is. Maar die onvermoeibare geest die daar heerst. Altijd maar weer opnieuw scheppen en verder gaan. Op die excursies praat je niet met de beleidsmakers hè, maar met de mensen die het werk uitvoeren. Die zijn daar trots op. Op de moeren die ze aandraaien, de dingetjes die ze hebben verzonnen. We praten met de mensen die het doen. Met heel hun hart. Daardoor raak je zo geboeid.’

Na al die jaren is het enthousiasme nog steeds niet geluwd. ‘Je kunt niet alles zien. We doen drie excursies per Wereldhavendagen. Stel dat er zo’n dertig zijn, dan kun je eventjes vooruit. Er komt ook wel eens wat nieuws. Sommige excursies hebben we zelfs tweemaal gedaan. Dat is niet erg, want zo’n terminal verandert. We nemen ook altijd vrienden mee.’ Kras, lachend: ‘Zelfs uit Amsterdam.’

‘Je kunt je nauwelijks voorstellen wat je in de haven ziet’, vult Pieta bevlogen aan. ‘Al die grote lege ruimtes; die eenzame gebieden met die grote gebouwen. Als totaliteit heeft het ook iets surrealistisch. Die raffinaderijen met al die buizen. En dan al die kabels onder de grond. Dat enorme ondergrondse leven daar prikkelt je fantasie.’

Wauw

‘De meeste mensen beleven zo’n excursie net als wij, zo van ‘wauw, wat gebeurt hier!’ Je ontmoet zo veel deskundige mensen die alles weten van dingen waar wij niks vanaf weten. En die daar smakelijk over kunnen vertellen’, zegt Kras. Het stel wordt ook vrolijk van alle trots en betrokkenheid die ze tijdens de excursies ervaren. ‘In alle bedrijven waar wij zijn geweest, doen de mensen alsof ze de haven zelf hebben gemaakt’, zegt Pieta. ‘Ze hebben het altijd over ‘onze haven’. De mensen die ons ontvangen zijn zo intens hartelijk en blij dat we er zijn. Als wij trainingen gaven bij bedrijven, werden we vaak ontvangen door mensen met zo’n gezicht van: we moeten weer wat van onze baas. Zo’n afwachtende houding. Dat heb je nooit in de haven.’

Top 5 Wereldhavendagen-excursies

Wat waren de indrukwekkendste excursies die Kras en Pieta gedurende al die jaren meemaakten? Dit is hun top vijf, in willekeurige volgorde!

1 ‘Douanescans en dat hondje dat tussen al die grote containers moet lopen en overal drugs en ander smokkelwaar weet te vinden. Het is bijna sprookjesachtig.’

2 'De rioolzuivering op Katendrecht. Zo groot, meerdere voetbalvelden onder de grond. Super om te zien hoe daar organismen worden gekweekt om ons afval op te vreten.’

3 ‘EMO. Geweldig al die bergen met erts en kolen. En dat wit er bovenop (cellulose, om de verstuiving tegen te gaan, red.). We kijken ook als kunstenaars naar de haven.’

4 ‘We mochten een keertje mee in zo’n cabine van een containerkraan. Hebben we zelf een container op een schip gezet. Waar in de wereld kan dat? Dan ga je toch verguld naar huis!’

5 ‘De Meneba aan de Maashaven is zo mooi van binnen met al dat koper en die glas in lood. En die geur in de fabriek. Dat is ook zo leuk aan de excursies. Overal hangt een andere geur. De geur van appels, palmolie, teer, kool, roet en vis.’