Hoe kijken inwoners van het Rotterdamse havengebied aan tegen hun omgeving? Wat zijn de lusten, wat de lasten? In deze aflevering bezoeken we Hoek van Holland. ‘We zouden graag uitgroeien tot een toeristische trekpleister’, zegt onze gids Henk Schulp.
Zeg tegen een Hoekenees niet dat hij Rotterdammer is. ‘Oh nee, dat is echt een belediging’, waarschuwt Henk Schulp met een lach. Hoek van Holland mag dan onderdeel zijn van ‘grootstad’ Rotterdam, de inwoners van het kustdorp willen er niks van weten. ‘Dit dorp heeft een eigen identiteit en de inwoners zijn daar trots op’, weet Henk. Zelf is hij ‘Hoekenaar’, want zijn wieg stond elders en hij vestigde zich hier ‘pas’ in 1994. Maar geen Hoekenees die hem erop aankijkt, want als voormalig uitbater van een populaire kaaswinkel is Henk een bekend gezicht in het dorp.
Veerverbinding
En daar zit voor Henk de charme van zijn woonplaats: overal heeft hij aanspraak. Tijdens een rondje door het winkelcentrum of op de barkruk, overal legt Henk zijn oor te luisteren. Wensen of grieven brieft hij door aan de dorpsraad, waarvan hij een actief lid is. Vaak gaat het over de leegstand in het winkelcentrum en de wens om de boel flink op te kalefateren. Maar ook ‘havenzaken’ komen er voorbij, zoals de veerverbinding van Hoek van Holland met de Maasvlakte. Henk: ‘De Hoeksveer vaart van 1 april tot en met 1 oktober. Dat is fijn voor dagjesmensen, maar jammer voor onze inwoners die werken op de Maasvlakte. Die moeten de helft van het jaar een enorm eind omrijden. Bovendien: veel bedrijven in het havengebied zijn op zoek naar jonge werknemers. Die zijn er in Hoek van Holland. Maar onze jeugd kiest liever voor werk in het Westland vanwege de slechte verbinding. Een gemiste kans.’
Fijnstof
Een andere grief: de viezigheid die elke zuidwester uitstrooit over het dorp, stof afkomstig van de havenindustrie aan de overkant. ‘Zwarte kozijnen zijn tot daaraan toe, maar waar we ons vooral druk over maken: het fijnstof dat je niet ziet, maar wel slecht is voor je gezondheid’, zegt Henk. ‘Gelukkig is er sinds twee jaar constructief overleg met de voornaamste veroorzakers van de viezigheid, kolen- en ertsoverslagbedrijven EMO en EECV. Sinds we met deze bedrijven en milieudienst DCMR om tafel zitten, zijn er veel maatregelen genomen, zoals het afdekken van de kolen. De overlast is nu in elk geval veel minder.’ Dat is fijn voor de bewoners, maar ook goed nieuws gezien de ambitie van Hoek van Holland: uitgroeien tot een toeristische trekpleister. ‘Niet alleen voor Rotterdammers, maar internationaal’, zegt Henk. ‘Een bruisende badplaats, het hele jaar rond.’
Hoek van Holland
Ingeklemd tussen de Noordzee, de Nieuwe Waterweg en het Westland ligt Hoek van Holland. Inwonertal: ruim tienduizend. De wortels van het dorp gaan terug tot de aanleg van de Nieuwe Waterweg in 1873, toen veel arbeiders zich hier vestigden. Al sinds 1893 heeft Hoek van Holland een vaste veerverbinding met Harwich, Engeland (tegenwoordig Stena Line). Ook is de Berghaven een uitvalsbasis voor schepen van het Loodswezen, Rijkswaterstaat en de reddingsboten van de KNRM.