“We mogen onze welvaart niet voor lief nemen”
Leestijd: 7 minuten
Ze staat sinds een jaar aan het roer van het containerbusinessteam van Havenbedrijf Rotterdam en ze vindt het een fantastische baan. Hanna Stelzel zet zich in voor een naadloze logistieke keten én wil bewustwording creëren van de welvaart die de container ons elke dag weer brengt: “We mogen niks voor lief nemen.”
Wanneer je vraagt wie Hanna is, komt ze direct met een zeer persoonlijk antwoord. “Als eerste ben ik een loving mom. Ik ben met mijn hele hart moeder.” En tegelijkertijd noemt ze zichzelf super career oriented. “Ik ben iemand die houdt van tegenstrijdigheden. Ik ben ervan overtuigd dat je beide mag combineren. En ik ben enorm blij dat dit in Nederland kan. Dat is echt niet in alle landen zo.” Ze kan het weten, want Hanna kwam voor de liefde naar Rotterdam, maar groeide op in Zuid-Duitsland: “Een meer traditionele en conservatieve regio.” Toen Hanna zwanger was vroeg haar eigen moeder wat ze ging kiezen: moederschap of haar carrière. “Ik vind dat een heel belangrijk onderwerp. In Nederland is het veel vanzelfsprekender dat je beide combineert. Hier krijg ik ook nare opmerkingen, en er is hier nog heel veel te doen als het gaat om gelijke kansen, maar we zijn hier een stuk verder.”
Alles in een container
“Ik geloof dat je het best kunt presteren, netwerken kunt bouwen en betrouwbaar kunt zijn als je jezelf bent”, zegt Hanna. En er moet gepresteerd worden. Want de containersector groeit. Volgens Hanna zijn er bijna geen producten die niet in een container hebben gezeten. Boodschappen uit de supermarkt, medicatie en halffabricaten: ongeveer 90% van de geproduceerde goederen wordt per schip vervoerd en een groot deel daarvan zit in een container. “De container is de ruggengraat van de samenleving. Stopt het? Dan ontstaan grote problemen. En dan heb ik het echt niet over ‘nice to haves’: slechts 4,4% bestaat uit consumentengoederen.”
Hanna zet in op bewustwording bij iedereen in de samenleving: “Binnenvaartschepen, vrachtwagens en goederentreinen: het zijn vervoersmiddelen die ervoor zorgen dat onze supermarkten gevuld zijn. En dat we werk hebben.” Lokale productie? Ze lacht: ‘Good luck with the avocados and bananas’, maar vervolgt serieus: “De welvaart die we hier hebben: die willen we vasthouden. Ik sta er volledig achter dat we veel meer met de seizoenen moeten gaan leven als het gaat om voedsel. En als het gaat om energie ben ik er ook van overtuigd dat we echt autonoom moeten zijn.” Maar die enorme wereldwijde logistieke keten, waarin al die producten die van levensbelang zijn in omgaan, die noemt Hanna extreem belangrijk: “We mogen niks voor lief nemen. We zien alles wat we beschikbaar hebben als de standaard, maar dat is het niet. We moeten hier echt hard voor werken. Dat we al die producten hebben, daar heeft iedereen in de keten een rol in.” Ze noemt de farmaceutische-industrie als voorbeeld: “We hebben daar een grote afhankelijkheid van India en China. Ik vind dat best gevaarlijk. Wat als daar iets in de logistieke keten misgaat? Dan hebben mensen hier geen medicatie.” En daar ligt haar idealisme om de wereld te verbeteren: “We hebben hier de grootste haven van Europa, met die stem bereiken we in de keten heel veel mensen. We moeten met elkaar leveringszekerheid creëren.”
Liefde voor de ‘box’
In haar team werken mensen van bijna alle leeftijden: van 26 tot en met 62. Haar mensen richten zich op samenwerking met de logistiek en wereldwijde regio’s. “We hebben duurzaamheid echt als vanzelfsprekend doel kunnen opnemen. Dat geldt nu ook voor weerbaarheid. Wat als er disrupties zijn? Daar willen we op voorbereid zijn.” Wat het team volgens Hanna vooral typeert: “Er is heel veel liefde, passie en trots voor de haven en natuurlijk voor de container an sich.” Ze lacht: “Heel veel liefde voor de box.”
En met die box heeft Hanna grootse plannen. Haar missie: continu verbeteren, de keten weerbaar maken en zorgen voor een naadloze en efficiënte verbinding tussen zee en achterland. “Het is een idealistische doelstelling. Ik ben heel optimistisch en idealistisch. Maar ik ben ook een realist. Er is zoveel te verbeteren. We groeien in het containersegment en tegelijkertijd zien we de wereld door geopolitiek veranderen. Dat heeft een ontzettend grote invloed. De druk op het hele systeem achter de haven wordt groter doordat steeds meer containers van één schip komen. Het moet allemaal beter bij elkaar komen: een seamless integration.”
Ze vervolgt: “Hoe halen we de containers op een betrouwbare en straks duurzame manier hierheen?” Ze is ervan overtuigd dat er nu momentum is. “We hebben nu inzichten: we kunnen dingen meetbaar maken en daarmee sneller bijdragen aan systeemverandering.” Ze ziet ook gedrag als een oplossing: “In de samenwerking tussen logistieke partners kunnen veel dingen beter.” Ze noemt veel verschillende belangen: “Er wordt geld verdiend met intransparantie. Er is weerstand wanneer je licht in het donker wil brengen. Ik geloof dat die transparantie in de logistieke keten op een bepaald moment komt. En dan wil ik liever nu meebepalen hoe het eruit ziet. Iedereen daarin meenemen is lastig, vanuit ons is het makkelijker gezegd dan gedaan, daar ben ik me bewust van.” Maar ze is vastberaden: “Het hele systeem heeft een verbetering nodig. En daar is iedereen voor nodig.”
Iedereen aan tafel
Ze zet met haar team in op een multimodale aanpak. En van alle spelers uit de keten komt een vertegenwoordiging aan tafel. “Het begint met een gemeenschappelijk begrip van waar we nu staan: dit is wat we feitelijk aankunnen; dit is hoe de markt ontwikkelt; dit zijn scenario’s hoe markt ontwikkelt; dit is wat het achterland gaat doen. Tot nu toe zetten we in op modaliteiten verbeteren. Maar wat miste: een tafel waar je het had over het hele systeem.” Ze wil gezamenlijk tot oplossingen komen. Waarbij iedereen straks achter dezelfde prioriteitenlijst staat. “Ik ben er heilig van overtuigd dat we dit moeten doen.”
Tussen CEO en vrachtwagenchauffeur
Ondanks, of juist dankzij de complexiteit kan Hanna zich geen mooiere werkomgeving voorstellen: “Soms spreek ik in de ochtend CEO’s van grote rederijen, en heb ik in de middag een telefoongesprek met een chauffeur die in de file op de Maasvlakte staat.” Ze benoemt één vrachtwagenchauffeur in het bijzonder: “Rene Lindeman, hij was een geweldige man. Hij is helaas overleden. Ik sprak regelmatig met hem en ik zal nooit vergeten dat hij zei: ‘Hanna, je moet me één ding beloven, ga altijd van de praktijk naar de theorie en niet andersom.’” Ze vindt het belangrijk om de praktijk te begrijpen en dan te kijken wat überhaupt haalbaar is. En het is haar ambitie dat de afstand tussen de praktijk en het Havenbedrijf klein is: “We moeten dit echt hand in hand doen.” De balans tussen het strategische en operationele vindt ze heel prettig: “Balans is voor mij echt een ding. Ik zoek altijd naar evenwicht in alles wat ik doe. En ik ben er alert op. Ik voel het snel als de weegschaal, oftewel ‘Gleichgewicht’, niet de goede kant op gaat.”
Het verhaal vertellen
Vanuit haar rol wil Hanna een groot netwerk bereiken om te vertellen over het belang van de container. “Je moet continu verbeteren, maar altijd met een ideaalbeeld. Daar gaat het om: dat we dezelfde welvaart die we nu hebben, ook in de toekomst behouden. Dat we daar op kunnen bouwen.” En daarbij ziet Hanna heel veel dingen als avocado’s en aardbeien het hele jaar door als ‘nice to haves’. Waar ze écht van droomt? Vrede. En de hoop dat haar kind zonder oorlog kan opgroeien. Toch sluit Hanna luchtig af. ‘Haar’ containers vervoeren zo ontzettend veel verschillende producten. Welk product zou ze echt niet kunnen missen? Ze denkt even na: “Koffie. Zonder koffie moet je niet met mij in de eerste meeting zitten. Ja, ik kies voor koffie uit Zuid-Amerika.”
Transport Logistics München
(2-5 juni)
Uiteraard is Hanna van de partij tijdens Transport Logistics München. Een thuiswedstrijd voor Hanna, waar ze ‘100% naar uitkijkt’: “We hadden nog nooit zo’n urgentie: geopolitiek, containerstromen, weerbaarheid, duurzaamheid. Er lopen zoveel onderwerpen. We hebben zo’n grote opdracht als logistiek. We hebben die uitdaging in alle landen in Europa.” Ze benadrukt: “De uitdaging is voor iedereen die in de logistieke keten werkt. Of je nu containerrederij of spoor operator bent. “TLM is een mooi moment om met elkaar te verbinden en om die verbindingen te vieren: onze relaties moeten echt wat kunnen hebben. Aan dat fundament wil ik samen bouwen in München.”
Deining
In deze rubriek ontmoet je mensen die zich inzetten voor een slimme en duurzame Rotterdamse haven en aarde. Laat je door hen inspireren en help mee dit te verwezenlijken.
